Door de uitbraak van het Corona-virus vond ik in de Volkskrant van afgelopen zaterdag bij eerste en oppervlakkige lezen, tweemaal het woord God.
Een sociaal psycholoog zegt op pagina twee: “Sinds het overlijden van God is er weinig voor hem in de plaats gekomen. Degene die hem nog het meest benadert, is de medisch specialist die voor ons zorgt. Maar als de medische wetenschap geen antwoord heeft is er echt iets aan de hand.”
Wat betreft de tweede bewering: de medisch specialist komt in plaats van God; ik denk dat de sociaal psycholoog gelijk heeft. Je ziet het aan de plaats waar veel mensen hun problemen neerleggen: in de spreekkamer van de dokter en niet in de handen van mijnheer pastoor of domie.
Voor wat betreft de eerste en de derde zin: dat schept het beeld van een God die antwoord heeft op alle vragen. Zo’n God zou er vroeger geweest zijn. Het klopt dat dat beeld van God, als antwoord op al onze vragen, bestaan heeft. Het is alleen de vraag of dat een goed Godsbeeld is. Je kunt God ook zien als een kracht die in alle vragen met de mens meeleeft, een kracht die solidair is. Je kunt God zien als een strijder tegen lijden. Het is maar net wat je Godsbeeld is.
De andere plaats waar ik het woord God tegenkwam, was in de kop van een artikel: “Onze klanten lijken van God los”. Dat zegt een teamleider van een grote supermarkt, omdat hij mensen ruzie ziet maken om de laatste pot pastasaus. Ik vind dat een mooi gebruik van het woord God. Want het kan zeker niet de bedoeling van God zijn, tenminste als ik de Bijbel mag geloven, dat mensen uitsluitend voor zichzelf gaan. Het lijkt mij juist dat God wil dat mensen voor elkaar zorgen.
Dat vond ik ook zo mooi aan de laatste woorden van de minister voor medische zorg en sport Bruno Bruins, in de persconferentie van afgelopen zondag: Nederlanders, let een beetje op elkaar!
Tot slot: dat je ook met humor kunt reageren op de hamsterwoede van een deel van het volk, laat de satirische website De Speld zien. Zij presenteerden diverse recepten met als hoofdingrediënt WC papier.
Ik geef er één van: Wc-papier in tomatensaus, zie hieronder. Domie Tjalling
Een klassieker uit de Britse keuken: het zachte papier zuigt de zure, zoute tomatensaus helemaal op. Britten eten het gerecht het liefst bij het ontbijt, maar het is ook heel lekker als snack tussendoor, of als lunch, of als avondeten, voor de liefhebber zelfs als toetje. Er kan weinig fout gaan aan dit recept, het is immers gewoon saus en papier, maar het is wel belangrijk om minstens dubbellaags wc-papier te gebruiken, anders valt het al gauw uit elkaar in de saus.
Reageren? Mail / bel met Tjalling Huisman: 0596 571393 / tjhuisman27@gmail.com
