Als je leest over hoe hard en ongenadig het coronavirus kan toeslaan, dan slaat je de angst om het hart. Sommige zieken gaan in een paar uur tijd van een redelijke toestand naar ademnood. Ze zijn zo kortademig dat een gesprek bijna niet meer mogelijk is. Daarbij zijn ze omgeven door mensen in beschermingspakken, met brillen op en mondkapjes voor. Een longarts zegt in de krant: ’In de 25 jaar dat ik longarts ben heb ik mensen nog nooit zo snel door een virusinfectie achteruit zien gaan als bij corona.’ De angst kan mensen door dit alles aanvliegen, zegt een andere arts.
Toen ik dat las moest ik denken een mooi gebed van de Amsterdamse dichteres Fum van den Ham. Hieronder staat het. Ik vind het woorden die in deze tijd een diepe betekenis krijgen
domie Tjalling
WIL VEILIG OM MIJN LICHAAM
Wil veilig om mijn lichaam
en lichtend om mijn leven zijn.
Wil in mij blijven
lief geheim,
en warmte tegen koude,
en bron voor erge dorst,
en vrede tegen angsten,
en adem in mijn borst.
Wil mij met U
en U met mij bewaren
in armoe en in pijn,
in ballingschap en oorlog,
in liefde en geluk.
Bewaar Gij evenzo
de mensen om mij heen:
dat van hen niemand
leeft en lieft en sterft alleen.
Amen
Reageren? Mail / bel met Tjalling Huisman: 0596 571393 / tjhuisman27@gmail.com
