Er wordt gezegd dat de maand december wereldwijd in het teken staat van feesten. De ons bekendste decemberfeesten zijn natuurlijk Sinterklaas, Kerst en oudejaarsdag. Het zijn tijden om bijeen te komen rond de zak van Sinterklaas, de kerstboom of de dinertafel. Een tijd van weerzien, ontmoeting en bijpraten. Een tijd voor gezelligheid. Het is natuurlijk bijzonder fijn wanneer we vrolijks en plezier tijdens deze feestdagen beleven: geniet ervan! Eens te meer wanneer je je bedenkt dat onbekommerd genieten lang niet voor iedereen vanzelfsprekend is.
Juist in de maand waarin de alles en overal overheersende ‘gezelligheid’ bijna onontkoombaar is, kan pijn extra voelbaar zijn. Bij al die vrolijkheid worden de redenen die het feesten moeilijk of onmogelijk maken scherper merkbaar.
Het is een misverstand te menen dat je het vrolijk houdt door vooral niet te praten over ziekte en pijn, over verdriet en gemis. Het kan goed doen om oog te hebben voor die ene lege stoel, om hardop de naam te noemen van degene die wordt gemist. Het kan goed doen om oog te hebben voor de moeilijkheden, om naar elkaar toe de zorgen over de zaak, het werk of de relatie te benoemen. Het kan goed doen om er oog voor te hebben dat dit de laatste keer kan zijn waarbij iedereen er nog is, om tegen die ene te zeggen hoeveel je van haar of hem houdt.
Wel en wee. Ze zijn niet los van elkaar verkrijgbaar.
Het is wijs, zo meen ik, om je ervan bewust te zijn wanneer het je wél gaat, om daarvan te genieten en in contact te blijven met wie het minder gaat.
En wanneer het minder gaat om dan ook in contact te blijven met anderen, juist in deze decembermaand, om te blijven praten over gedachten en gevoelens en met anderen te beleven wat mogelijk is.
Gezamenlijke – niet los van elkaar – goede feestdagen!
(AvdB)
