Ik heb altijd een beetje moeite met het woord ‘dankbaar’. Wat die moeite is, wordt verwoord door een gedichtje van de Joodse dichter Jacob Israël de Haan (1881 – 1924) uit de bloemlezing Ik ben een jongen te Zaandam geweest. Het gedichtje heet Alles van God.
De mensen hebben lust en leed gescheiden.
Maar God houdt hen als dag en nacht te saam.
Ik ken de lust. Ik ken het hevig lijden.
Ik loof Gods éne Naam.
Je hebt de neiging om God dankbaar te zijn voor al het goede dat je ontvangt en niet voor het slechte. Logisch toch: als iemand mij een stuk taart geeft – als het tenminste enigszins verse taart is, die met liefde en enige bakkerskunst gebakken is – dan ben ik dankbaar. Maar als iemand mij slaat, dan niet (tenzij ik het echt verdiend heb, dan kan het aanvoelen als een terechte boetedoening).
Maar als ik God dank voor het goede, van wie komt dan het slechte?
Als ik het gedichtje van Jacob Israël de Haan lees, krijg ik de indruk dat hij zowel lust en leed aan God toeschrijft. Dat weet ik niet. Waar de dichter het zeker weet : ’God houdt hen als dag en nacht te saam’, daar staan bij mij vraagtekens. Zijn slotzin, daar kan ik mij wel goed in vinden; die vind ik ook mooi. Bij lust en bij lijden: ik loof Gods éne Naam.
Dat brengt mij op een uitspraak van Paulus van Tarsus, vaak verguisd die man maar even vaak verkeerd uitgelegd en verkeerd begrepen (volgens mij dan). In de brief aan de gemeente van Tessalonica (5, 16 – 18) schrijft hij: ‘Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat hij van jullie – die één bent met Christus Jezus – verlangt.’
Ik hoop niet (en denk ook niet) dat Paulus bedoelt dat je als volgeling van Jezus altijd met een grote glimlach rond moet lopen. Het is altijd wel vrolijk als mensen een grote glimlach op hun gezicht hebben, daar niet van. Maar zoiets kun je niet dicteren. Het gaat volgens mij om een diepe vreugde, ergens van binnen. Niet omdat alles op rolletjes loopt, maar omdat je je ten diepste verbonden weet met de liefdevolle grond van het bestaan. Verbonden met Jezus, en zo verbonden met een Liefde die dieper is dan je kunt vallen en hoger dan je kunt reiken. Alleen daarom kan ik (misschien) danken onder alle omstandigheden, en niet alleen dankbaar zijn voor het goede. Hoewel ik daar wel altijd erg blij om ben.
domie Tjalling
Reageren? Mail / bel met Tjalling Huisman: 0596 571393 / tjhuisman27@gmail.com
