De afgelopen weken en ook deze week komen we niet samen. We zullen het moeten doen met de woorden die via de Kerkomroep in onze oren klinken. Hopelijk komen die woorden in ons hart aan.
Maar missen doe ik het wel. Het samen zingen: Wees hier aanwezig, God van de machten, licht in ons midden. Wees onze Heiland dat wij herleven, wees hier aanwezig. Het samen bidden: Zie ons aan zoals wij zijn: vol van onszelf, met de last van het verleden op onze schouders. Het samen aanroepen van God om ontferming over de nood van de wereld: Heer ontferm U. Hoe nodig heeft de wereld dat, hoe nodig hebben wij dat! Het orgelspel dat als een warme deken om je heen kan liggen. De ruimte waarin al eeuwen mensen hebben gebeden en gezongen, ook in tijden van grote angst en dreiging.
En om de zoveel tijd in de kring staan, in het koor. Brood en druivensap gaan rond: verbonden met elkaar, verbonden met de Heer. Altijd staan er meer mensen in de kring dan er aanwezig zijn. Degenen die zijn afgehaakt, tijdelijk of voorgoed omdat ze het niet meer geloven of om andere redenen – zij staan in de kring. Degenen die verhuisd zijn, vrijwillig of onvrijwillig – zij staan erbij. De overledenen – als we weer samenkomen zullen we lege plekken zien van hen die er altijd waren en nu niet meer lijfelijk aanwezig – zij zijn erbij. In de verbondenheid met de liefde van God zijn zij erbij.
Het is niet zo dat er allemaal vrienden in de kring staan. Nee, vriend en vijand, hooggeleerd en laaggeletterd, boeren en burgers, actief en passief, sociaal begaafd en onhandig in de omgang, grote twijfelaars en vanzelfsprekende gelovigen. De kring is zo divers als mensen dat zijn. Het is de liefde van Christus die de verbondenheid schept – hoe die gestalte krijgt.
Als je er niet bent, dan word je gemist. Niet omdat er een regel is die zegt dat je er altijd moet zijn, die regel bestaat niet. Maar gewoon omdat jij jij bent, omdat als jij er niet bent de kring niet compleet is. De kring is nooit compleet, de kring is nooit gesloten – altijd is ze open omdat er nog op iemand gewacht wordt.
Wij wachten nu tot we weer samen kunnen komen, in levende lijve. Tot die dag zullen we het moeten doen met woorden die we horen. Hopelijk komen die woorden aan in ons hart en scheppen ze de verbondenheid met allen in de kring. Verbondenheid in de liefde van God.
domie Tjalling
Reageren? Mail / bel met Tjalling Huisman: 0596 571393 / tjhuisman27@gmail.com
