Op 2 mei heeft Anjo de Haan aan de kerkenraad van Maarland laten weten dat hij zijn organistschap van de Jacobuskerk per direct beëindigt. De (aanstaande) veranderingen binnen onze kerkelijke gemeente zijn voor hem de reden om afscheid te nemen. Anjo heeft aangegeven dat aan zijn besluit persoonlijke visies ten grondslag liggen die, wat hem betreft, verder niet besproken hoeven worden.
Hij wenst de gemeente op de ingeslagen weg alle goeds en succes toe.
Het besluit van Anjo doet ons, de kerkenraad, verdriet. Tegelijkertijd zijn wij ervan doordrongen dat Anjo na grondige overwegingen tot zijn besluit is gekomen en daarom willen wij zijn besluit, hoezeer ook door ons betreurd, respecteren.
Anjo is 30 jaar als kerkmusicus actief geweest in onze gemeente. Hij heeft een bijzondere plek in het hart van velen. Met zijn muzikale gave heeft hij velen van ons vaak tot in het diepst van hun gelovige ziel weten te raken: inspirerend, bemoedigend en helend.
Anjo zal worden gemist.
Als ik op deze plek voor mijzelf mag spreken, ook door mij: als predikant maar ook persoonlijk zal ik zijn afwezigheid als een groot verlies ervaren. Anjo heeft aangegeven dat hij niet zo houdt van het georganiseerd afscheid nemen. Hij geeft aan om in de loop van dit jaar informeel een kerkdienst in de Jacobus te bezoeken en om dan, na afloop bij het koffiedrinken, mensen de hand te schudden. Hoe kun je met een paar regels iemand recht doen die 30 jaar lang de lofzang met ons gaande heeft gehouden? Ik zou het niet weten en als ik het zou weten, dan kan ik het niet.
O praise ye the Lord, all things that give sound;
each jubilant chord re-echo around;
loud organs, his glory forth tell in deep tone,
and, sweet harp, the story of what he hath done.
Namens het moderamen van de kerkenraad,
André van den Bor
