Terugkijkend op de afgelopen maand raak ik zelf onder de indruk van de veelheid aan nieuwe gebeurtenissen en ervaringen. Ik geniet enorm van ‘onze’ kerkgebouwen: hun schoonheid is op een bepaalde manier weldadig. Ik ben ook bijzonder verguld met onze organisten, met hun prachtige orgelspel: het raakt een laag in de mens die niet snel met woorden te bereiken is. Ook heb ik in de afgelopen tijd redelijk wat mensen ontmoet, bezocht, gesproken: het is prettig om zo kennis te maken, wat te landen en te aarden, op deze grond en binnen onze geloofsgemeenschap.
Op dit moment is het onzeker in welke mate corona weer op zal leven en welke gevolgen dat zal hebben, maar in de afgelopen weken wordt de draad van het kerkelijk leven toch weer voorzichtig opgepakt. We kunnen weer wat onbekommerd naar de kerk gaan, we kunnen weer zingen: hoera! Ook samen met de Riepster cantorij: hieper!depiep!hoera! De activiteiten van het winterprogramma zijn weer begonnen. En voor de nodige kerkelijke vergaderingen kunnen weer met z’n allen rond de tafel bijeenzitten. Het is fijn, prettig, leuk en inspirerend om zo met elkaar weer van alles samen te doen.
De komende weken zal ik m’n gangetje door de gemeente vervolgen. Vroeg of laat hoop ik iedereen een keer thuis bezocht te hebben. Voor wie mijn komst te lang op zich laat wachten: bel mij dan gerust.
Er is veel gaande in onze geloofsgemeenschap.
Laten we elkaar stimuleren om telkens wat van waarde is te verkiezen boven al het andere.
Allemaal alle goeds van de aarde en de hemel toegewenst,
André van den Bor
