“Gerechtigheid als een altijd voortvloeiende beek”, ook in Israël/Palestina.
‘Gerechtigheid’ is één van de belangrijkste woorden in de bijbel, het geeft weer waar het God om te doen is in de wereld. Gerechtigheid betekent dat mensen naast elkaar tot bloei kunnen komen, dat de één de ander niet zal verdrukken. Gerechtigheid nodigt uit tot het maken van keuzen, vóór degenen die arm, onvrij, onderdrukt, hulpeloos zijn, en tegen degenen die alleen uit zijn op het vergroten en consolideren van hun eigen macht. Het citaat in de titel komt uit Amos 5, vs 24. Uitgesproken in Israël. Hoe zit het nu met de gerechtigheid in Israël/Palestina? Sinds oktober 2015 kwamen bij botsingen 35 Israëliërs om het leven en ruim 200 Palestijnen.
Het al meer dan 60 jaar durende bloedige conflict tussen de staat Israël en het volk van de Palestijnen kreeg voor ons hier in Loppersum een eigen gezicht. Daoud Nassar, christelijke landbouwer en werker aan vrede bezocht ons in februari 2015. Hoe gaat het nu met hem? In mei vierde de Palestijnse familie Nassar dat zij hun land 100 jaar bezaten. In 1916 kocht de grootvader van Daoud het stuk land, ten Zuiden van Bethlehem en de eigendomspapieren zijn altijd zorgvuldig bewaard. Hij plantte fruitbomen, verbouwde veel abrikozen en vooral olijven. Een olijfboom heeft heel lang nodig om vrucht te dragen, maar als het zover is, brengt hij veel op. De familie Nassar is christen. Daoud is geboren in 1970, studeerde in Oostenrijk bedrijfskunde. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen. Na de dood van zijn vader namen hij en zijn broer Daher de boerderij over.
In 2000 besloten zij naast het landbouwbedrijf ook een centrum voor vrede te stichten: de ‘Tent of Nations’: de tent, waarin de volken elkaar kunnen ontmoeten in vrede. Ze organiseerden allerlei ontmoetingen tussen christenen en moslims, ook soms met Joden erbij, al zijn dat meestal Joden uit het buitenland, geen Israëlische Joden. Veel kinderkampen zijn er ook, zodat de jeugd kan leren dat ‘de vijand’ altijd een gezicht heeft, medemens is, met wie je moet proberen het leven, ook de belangen, te delen.
Zoals u weet is de staat Israël bezig om de Palestijnse Gebieden, waarin de Tent of Nations ligt, van Palestijnen af te nemen om het hele land Israëlisch te maken. In 1991 kreeg de familie Nassar bericht dat zij illegaal hun land bewoonden en dus moesten vertrekken. Sinds die tijd heeft de familie, die de eigendomspapieren heeft, tot aan het Hoog Gerechtshof zijn recht op het land verdedigd. Steeds zijn er vernielingen, zij blijven bedreigd. In mei 2014 vernietigden Israëlische bulldozers nog 1500 vruchtbomen.
Toch werd in mei dit jaar met workshops, zang en dans, en met vele gasten het feest gevierd van 100 jaar bezit van de boerderij, onder het motto: “Living and loving the land”. Palestijnen zijn een volk van volhouden in hoop op gerechtigheid. Die gerechtigheid kunnen zij in hun situatie niet alléén teweegbrengen, hoezeer zij er ook aan werken. Een Palestijnse taxichauffeur, die mij bij mijn laatste bezoek aan Bethlehem naar het vliegveld reed zei: “De internationale gemeenschap moet ons helpen om aan de bezetting van onze gebieden een eind te maken, zodat bijvoorbeeld de verkoop van onze producten onszélf ten goede gaat komen en niet de staat Israël, en zodat onze kinderen niet opgroeien in angst, en wij niet zonder proces gevangen mogen worden gezet”. Mijns inziens is een belangrijke rol hierin weggelegd voor de kerken, dus voor ons. Wij moeten nadenken over hoe wij in ons geloof met dit conflict omgaan. Is de staat Israël met zijn ‘alleen voor Joden’ identiek aan het bijbelse Israël waarin Gods aanwijzing geldt: goed zijn voor de vreemdeling die in uw steden woont? Nu zijn beide partijen slachtoffer. De Palestijnen proberen in geweldloos verzet zich te verweren, maar velen, zonder toekomst, zonder vrijheid, vaak volgelvrij, kiezen de weg van geweld. Fout, maar wel te begrijpen. Ook ons verzet in de 2e Wereldoorlog gebruikte als het moest geweld, en dat keuren we meestal niet af. Er zijn veel conflicten in de wereld, te veel. Het conflict Israël/Palestijnen appelleert vooral aan ons geloof, aan Gods verlangen dat ‘de gerechtigheid vloeit als een altijd vloeiende beek’ ook in Israël/ Palestina.
Wat kunnen we doen? Hopen dat de Nederlandse regering over de rechten van de Palestijnen spreekt als Netanyahu hier op bezoek komt. Bij het kopen van producten uit het Midden Oosten, zoals abrikozen bijvoorbeeld, waarop staat dat zij uit Israël komen, navragen of zij niet eigenlijk uit de Palestijnse Gebieden afkomstig zijn. Zo ja, ze dan niet kopen. Het nieuws uit die regio volgen en niet alleen berichten uit duidelijk christelijkZionistische hoek, zoals van Christenen voor Israël. Zodat de staat Israël en de Palestijnen het land in gerechtigheid gaan delen. Dat kan, als ook wij ons daarvoor inspannen.
Riet BonsStorm
