Tussen Aswoensdag en Pasen zijn we 5 avonden bijeen geweest in de Petrus en Pauluskerk in Loppersum om te mediteren. In totaal waren er ongeveer 20 deelnemers. De eerste 2 avonden hebben we gezamenlijk gedaan en de laatste 3 in 2 groepen. Dat betekende voor Tjalling 2 keer een uur achter elkaar!
Onder meditatie verstaan we:
- afzondering
- herhaling
- stilte
- inkeer
- naar de bron (het christelijke)
- terugkeer
De bedoeling is om iedere keer een ander Bijbelgedeelte te lezen en overdenken. Met de nadruk op Bijbellezen met hart en ziel.
We beginnen met ontspanningsoefeningen, waarbij je hele lichaam betrokken wordt. Je lichaamshouding is belangrijk bij het mediteren. Een actieve houding, het sluiten van je ogen, ontspanning, om te zijn in het hier en nu en open te staan voor het horen van een Bijbelwoord. Jezelf de ruimte geven om gedachten te laten komen en gaan, waarbij je ze soms even rustig onder ogen moet zien om ze dan weer als wolkjes voorbij te laten drijven. We hebben ons bezig gehouden met twee soorten meditatie, de Lectio Divina en de Ignatiaanse methode.
Lectio Divina is lezen met hart en ziel. Beginnend met de Lectio. Tjalling leest een bepaald bijbelgedeelte drie keer langzaam voor. Je luistert aandachtig en laat de woorden en vooral het gevoel erbij op je inwerken. Wat doet het met je. Dan de Meditatio. Je laat het tot je doordringen, kiest een deel uit wat je heeft geraakt en denkt hierover. Niet met je verstand, maar met je gevoel, met hart en ziel. Dit is de Ruminatio, het herkauwen van een zin of woord. Vaak roept dit associaties op, bijvoorbeeld met iets uit je verleden, of zegt het iets over je leven nu. Dan de Oratio, het openen van je hart voor God, door te bidden of te luisteren naar je ziel, naar wat de Eeuwige jou zegt. Tot slot de Contemplatio, een inzicht wat je geschonken kan worden, iets waarmee je verder kunt leven.
Bij de Ignatiaanse methode gaat het om zien van binnenuit. Wat heeft dit Bijbelverhaal mij te zeggen? Je verbeeldt je dat je erbij bent. Wat maak je mee? Zintuigen spelen ook een grote rol. Je sluit af met een moment waarin je voor jezelf een gebed kunt uitspreken, of een voornemen.
Het waren plezierige en inspirerende uren, waarin je ook je ervaringen kon delen met elkaar. Ook dit was erg verrijkend en gaf je het gevoel in dit uur betrokken te zijn bij elkaar. Ik zou iedereen willen uitnodigen, als de gelegenheid zich weer voordoet, om deze ervaring mee te maken!
Tjalling eindigde de avond altijd met het volgende gedicht van Fum van den Ham:
Wil veilig om mijn lichaam
en lichtend om mijn leven zijn.
Wil in mij blijven
lief geheim,
en warmte tegen koude,
en bron voor erge dorst,
en vrede tegen angsten,
en adem in mijn borst.
Wil mij met U
en U met mij bewaren
in armoe en in pijn,
in ballingschap en oorlog,
in liefde en geluk.
Bewaar Gij evenzo
de mensen om mij heen:
dat van hen niemand
leeft en lieft en sterft alleen.
Jos Boven- Klungel
