Wij hebben hier bijna acht jaar gewoond, in Loppersum aan het Marktplein, onder de toren. Met veel plezier hebben we hier gewoond, ondanks wat schermutselingen in de eerste jaren met een groepje hangjongeren. Ze zijn verdwenen, zoals dat gaat met hangjongeren. Maar dat geldt niet voor onze opdringerige buurman Albert. Al meteen toen wij nog maar een week in de pastorie woonden – kregen wij te horen dat wij wellicht binnen afzienbare tijd zouden moeten vertrekken. Albert heette toen nog anders, maar de woorden Centrumplan en Supermarkt bleken blijvertjes. Steeds opnieuw doken ze op, soms na een paar jaar waarin er geen sprake meer van was.
Het belette ons niet om volop van het huis te genieten. De prachtige ruimte, de vele kamers en natuurlijk daarachter een tuin waarin je gemakkelijk een partijtje minivoetbal kon spelen. Met de boom, waarvan wij zo hielden, een walnotenboom: schaduw in de zomer, noten in de herfst, prachtige silhouetten in de winter. Het deed ons verdriet om te zien hoe hij gesloopt werd.
Nu verlaten wij deze plaats, waar al eeuwenlang een pastorie heeft gestaan.
Er staat een prachtig gerenoveerde pastorie in Zeerijp op ons te wachten, ook een huis en een woonplek die geschiedenis in zich dragen. Tezijnertijd bent u / ben je van harte welkom om eens een kijkje te komen nemen in hoe mooi het geworden is.
En ja, ook daar wonen we weer onder de toren.
domie Tjalling
