Zondag avond ging ik met zeven jongeren op bezoek bij de kluizenaar van Warfhuizen. In het voorportaal van het kleine kerkje merkten we al dat we een katholieke ruimte binnenkwamen. Er stond een rek met allerlei religieuze artikelen. Het kleine kerkje was vol met beelden, met twee altaren en ook een preekstoeltje; en overal kaarsen, lampjes, een Godslamp. We werden hartelijk verwelkomd door de kluizenaar, broeder Hugo. Tijdens het eerste deel van de avondwake was alleen zijn stem te horen: hij zong psalmen en andere liederen in het Latijn ergens achter het koorhek. Tijdens de lezing ging hij op het preekstoeltje staan. Speciaal voor ons gaf hij een toelichting op de heiligenlezing, die dit keer nogal bizar was.
Voor het tweede deel van de dienst werden we uitgenodigd om mee te gaan achter het koorhek. Daar zagen we broeder Hugo afwissend zingen en bidden. Hij ging rond met het wierrookvat en sloot af met het Jezusgebed. Dat laatste ging (als enige van alles) in het Grieks: Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over ons. Het Jezusgebed bestaat uit één zin die steeds wordt herhaald. Mooi en indrukwekkend vond ik dat.
Na afloop nam broeder Hugo de tijd voor vragen van onze kant. Heel bijzonder voor iemand die verder in afzondering leeft. Hij vertelde dat hij protestants is opgevoed, maar al jong een roeping voelde voor het klooster. Per jaar komen er zo’n 15.000 mensen naar de kluis, bedevaartgangers voor de verering van Maria als moeder van smarten.
domie Tjalling
