Ik zit hier heerlijk onder de toren (in Zeerijp natuurlijk) inspiratie op te doen voor van alles: gespreksgroep, meditatie, Bijbelstudie, catechisatie, vergadering, liturgie, preek en studie. En ik moet denken aan iemand die voorstelde om de Startzondag voortaan Inspiratiezondag te noemen. Dat was wel na een klaagzang van mijn kant, over hoe vreselijk ik het woord startzondag vind. Het klinkt naar een hardloopwedstrijd, waar je aan de start staat. Dan geeft iemand een startschot en ga je rennen. Rennen en rennen maar, tot je ergens in het late voorjaar of de vroege zomer uitgeput aan de finish staat. U / je begrijpt het wel: hoewel ik graag een rondje mag (hard) lopen, maakt het woord Startzondag mij nogal chagrijnig.
Het voorstel van ikzalhaarnaamnietnoemen om het dan voortaan maar Inspiratiezondag te noemen, vind ik eigenlijk geweldig. Want tenslotte houdt het kerkenwerk nooit op, ook in de zomer gaan bijvoorbeeld het pastoraat en de ouderengespreksgroep gewoon door. Maar inspiratie met elkaar delen zo na de zomertijd, dat vind ik een verfrissend idee. Het klinkt mij goed in de oren en ik word ook helemaal niet moe van het woord: Inspiratiezondag.
domie Tjalling
