In verband met de Paascollecte kreeg ik van de Protestantse Kerk een schrijven waar boven stond dat de belangrijkste boodschap van Pasen is dat door de opstanding van Jezus de dood is overwonnen. Natuurlijk wordt al vanouds dit de essentie van Pasen genoemd en wordt wereldwijd groots gevierd. De vele Paasliederen ken ik uit mijn hoofd. Toch toen ik dit bericht las knipperde ik even met m’n ogen. Hoezo de dood overwonnen. De dood is in al zijn grimmigheid overal volop aanwezig en naarmate mensen ouder worden, ik ervaar dit zelf, verlies je steeds vaker familieleden en vrienden. Met groot verdriet sta je dan steeds weer met lege handen. Toen Jezus van God en mensen verlaten aan het kruis de laatste adem uitblies, mogen we geloven dat zijn ziel terugkeerde naar zijn God en Vader. Waarom dan nog weer een lichamelijke opstanding? Als wij sterven mogen we vertrouwen dat ook wij in Gods Liefde en Licht worden opgenomen. Daarom zou je kunnen zeggen dat de dood niet het laatste woord heeft. Maar dat was voor Jezus dood en vermeende opstanding toch ook al zo. Wat is er dan veranderd? We zouden, denk ik wel eens, met Pasen niet zijn dood maar zijn leven moeten gedenken en vieren. Jezus leeft, niet omdat Hij is opgestaan, maar Hij leeft omdat je hem tegenkomt overal waar mensen aandacht, zorg en liefde voor elkaar hebben. Dat is het wonder van Pasen.
Bertus Huizing
