In februari is een delegatie van het bestuur op werkbezoek geweest langs de projecten. Het was weer een indrukwekkende reis waarin veel werd gezien en nog meer werd besproken.
Ons eerste bezoek is aan het Babyhome in Rangala. We vertrekken vanuit Nairobi en zijn de hele dag onderweg. De wegen zijn in de loop der jaren wel beter geworden maar je bent toch gauw een reisdag kwijt en dus kwamen we ’s avonds pas aan. Natuurlijk werden we hartelijk verwelkomd en vooral de kinderen waren blij met de ‘visitors’ en wilden maar wat graag worden opgetild en geknuffeld. In het Babyhome bevinden zich momenteel 49 kinderen in de leeftijd van 0 – 4 jaar. Een extra paar handen voor de verzorging waren dan ook meer dan welkom. De kinderen zijn vaak weeskinderen omdat de ouders zijn overleden aan HIV/Aids en zijn zelf ook vaak geïnfecteerd. Met de juiste, maar vaak dure, voeding kan het lukken om de kinderen HIV vrij te krijgen. Het probleem is, zoals overal, de financiën. Om steeds meer in eigen onderhoud te voorzien is men bezig met o.a. een bananenplantage. Probleem is nog wel eens de watertoevoer en men wil wel graag dat we daarin investeren.
Na uitgebreid de tuin te hebben geïnspecteerd en ook de veestapel worden we meegenomen naar het Home voor Disabled Children.
Op de muur staat: ”Disability is not Inability.” Kinderen kruipend op een scherpe ondergrond, soms met krukken of een soort rolstoel verwelkomen ons. Omdat wij er zijn, krijgen ze, nadat de handen zijn gewassen (en die van ons ook) een banaan. Een traktatie!
Tijdens onze rondleiding valt ons op dat de activiteiten die er waren, niet meer worden uitgeoefend. Zo was er een kapsalon maar wegens gebrek aan een droogkap e.d. en begeleiding was deze gesloten. Jammer, want met een beetje opleiding hierin, zou op deze manier geld kunnen worden verdiend. Hetzelfde geldt voor het computerlokaal. Hier staan 6 computers waarvan 4 werken. Optimaal benut worden ze dus niet, bovendien hebben ze geen internet. Ook zien we een naaimachine, helaas wordt ook deze niet meer gebruikt. Het doet je zeer dat hier zo weinig toekomst is. Na te zijn toegezongen door de kinderen nemen we afscheid met een brok in de keel, denkend aan onze kinderen, gehandicapt of niet, die zoveel meer kansen krijgen. Extra erg is het dat de ouders van deze kinderen en de bevolking om hen heen de handicap zien als een vloek en ze daarom uit huis plaatsen.
De volgende dag vertrekken we voor weer een dagreis naar ons volgende project, gelegen in de prachtige Rift Valley. In het plaatsje Marigat bevindt zich een groot woestijnachtig gebied waar al tientallen jaren een groep gevluchte Turkana’s woont. Verdreven uit hun oorspronkelijk gebied bij het Turkanameer. Van oorsprong zijn het veehoeders en door stamonlusten zijn ze gevlucht en uiteindelijk neergestreken in een gebied wat toch niemand wil hebben. Zo wonen ze hier al jaren en is het uitgegroeid tot een flinke gemeenschap, ong. 3600 mensen. Helaas zijn het nog steeds verschoppelingen en werden ze jaren genegeerd. Stichting Help Afrika heeft zich hun lot aangetrokken en ondersteunt al jaren financieel deze gemeenschap. Omdat de Stichting gelooft dat educatie de sleutel is naar een betere toekomst, is een aantal jaren geleden met veel steun van giften en o.a. acties op scholen uit de omgeving Loppersum een basisschool gerealiseerd. De opening was een happening en de school gaat bijna aan z’n succes ten onder. Momenteel gaan er 650 kinderen naar school, verdeeld over 11 lokalen met 12 leerkrachten. Bij ons zijn de klassen vol maar 60/70 kinderen in de klas komt bij ons toch echt niet voor! Jammer is dat er zoveel uitval is, vooral bij de meisjes die door tienerzwangerschappen vroegtijdig afhaken daarbij bedenkend dat ze met hun 13e al mogen trouwen.
Helaas is er na de basisschool nog niet veel toekomst voor de schoolverlaters. Stichting Help Afrika zet daar nu op in en zoekt sponsoren om een kind 2 jaar te sponsoren voor een soort beroepsopleiding. Het is triest te horen dat van de 18 schoolverlaters maar 2 een beurs krijgen om door te kunnen gaan.
Ook ondersteunt Stichting Help Afrika al jaren een groep ouderen en hulpbehoevenden bij de voedseluitdeling. Dit is een groot probleem, de groep is namelijk uitgegroeid tot ruim 60 mensen. Elke 14 dagen krijgen ze 4 x de inhoud van een blik met gedroogde mais. Hier moeten ze het dan mee doen. Meestal is het de 1e week al op!
In het gebied wil niets groeien behalve cactussen. Ook is er op het uitgebreide terrein maar 1 waterpunt en moeten mensen uit alle hoeken met hun jerrycan naar dit punt om hun water te halen. Dat valt niet mee als je hulpbehoevend bent en te weinig te eten hebt.
Gelukkig wordt er in de buurt een stuk grond bebouwd en lukt het om vele groenten te verbouwen. Uiteraard veel te weinig om de vele monden te voeden. Naast de verbouw van groenten, wordt er mais verbouwd en gras voor de koeien.
In de hitte (41 graden) worden we meegenomen over het terrein en zien steeds meer ‘sink houses’ die door of via de Stichting zijn gefinancierd. Ze beschermen de bewoners beter tegen de weerselementen dan de traditionele rieten hutjes (al zullen deze ook hun voordelen hebben bij hitte). We zien de stenen klopplaats waar vrouwen met een grote steen steenklompen in kleine steentjes slaan die ze verkopen aan wegenbouwers. Zo wordt er toch nog wat verdiend.
De jeugd is blij met de meegebrachte voetbalshirts en natuurlijk wordt er nog even een partijtje gevoetbald. Op blote voeten, dat dan wel maar ze doen het erg goed en staan ook op de 4e plaats in het district.
In Marigat hebben we nog een project, nl. de mobiele medische kliniek. Regelmatig trekt men het gebied in om in de meest afgelegen dorpen medische zorg te bieden. Zuigelingenzorg en voorlichting zijn erg belangrijk. Babies krijgen vaak niet voldoende te eten of de juiste voeding en we vrezen voor een aantal van hen! We zijn hier overigens een bezichtiging. Veel kinderen hebben nog nooit een blanke gezien. Hygiëne kennen de kinderen niet en op een speelse manier wordt hen geleerd hoe ze (ring)wormen kunnen voorkomen.
Bij een vorig bezoek was de kraamkliniek bijna klaar, we hopen dat de eerste baby dit jaar daar kan worden geboren. De mensen zien er erg naar uit want thuisbevallen brengt veel risico’s met zich mee en het plaatselijk ziekenhuis is nou niet echt een plek waar je wilt bevallen. We maken nog kennis met de HIV groep, een groep ouderen die elkaar steunt en stimuleert in de strijd tegen deze ziekte. We zijn onder de indruk van deze groep, tijdens een bijzonder warm en hartelijk welkom, vertellen ze ons over hoop en toekomst, ondanks dat ze niets meer kunnen en worden gediscrimineerd. Ze proberen nog wat te verdienen door verhuur van stoelen bij evenementen.
Op de laatste dag wacht ons nog een verrassing, we worden meegenomen naar de school en worden daar voor de klas gezet. We proberen een les te geven maar al gauw worden we overstelpt door vragen van de kinderen en leraren over ons leven in Nederland.
Het afscheid is nog een happening op zich, we worden toegesproken, bedankt voor onze hulp en worden gehuld in een mooi Afrikaans kleed.
Recept
Tijdens ons verblijf hebben we nog geleerd om gemberthee te maken. We willen het recept u niet onthouden, het schijnt erg gezond te zijn!
- Schil gember en snijd het in kleine plakjes.
- 5 minuten stampen
- Water aan de kook brengen
- Gember toevoegen en laten koken
- Zeven en de thee in een thermos doen
- Lekker met een beetje honing en/of citroen
Tot slot
Wilt u meer weten over het werk van Stichting Help Afrika, kijk dan eens op onze nieuwe website www.helpafrika.nl, waar we ongelooflijk trots op zijn. U kunt natuurlijk ook contact opnemen met één van de bestuursleden.
Wist u dat u ons ook kunt steunen via
www.goededoelshop.nl Hierbij zijn meer dan 200 webshops aangesloten. Dus wilt u iets online bestellen, doe dat dan via deze site en klik ons aan als goed doel. Via dit systeem gaat een percentage naar onze Stichting. U dient er een goede zaak mee en bent zelf niet duurder uit.
Lies van Dijken,
secretaresse Stichting Help Afrika
NB.
Na ons bezoek ontvingen we onlangs een noodkreet dat door heftige regenval in het Turkanagebied een ramp was gebeurd. Door overstromingen is veel schade aangericht, huisjes zijn weggevaagd, een aantal mensen zijn verdronken en ook veel vee.
Droogte is in sommige delen van Afrika een grote ramp maar ook een overstroming kan heel wat leed veroorzaken. De Stichting heeft inmiddels noodhulp geboden maar ook uw gift is van harte welkom.
Alvast bedankt
Lies
