Op 23 november komen wij weer thuis. Dan is de Vredekerk weer hersteld van de schade en kunnen we er weer diensten hebben. Gelukkig konden wij samen met onze partner diensten vieren in de Petrus en Pauluskerk, en ook daar zijn wij thuis inmiddels, na zoveel diensten samen. De Petrus en Pauluskerk is niet drie weken gesloten geweest maar anderhalf jaar. Dat is andere koek. Het is werkelijk prachtig geworden. Samen hebben wij de opening gevierd en het was goed er weer samen te zijn en de verbondenheid gestalte te geven.
Verbondenheid staat ook centraal op 23 november bij de gedachtenis der gestorvenen. Wij noemen hun namen immers niet voor niets. Ook al zijn ze ons ontvallen, ze blijven in onze gedachten. Wij zijn en blijven met hen verbonden. De geschiedenis van levenden en gestorvenen zijn en blijven met elkaar verweven. En dat wij hun namen noemen voor het aangezicht van God herinnert ons eraan dat hij heel de geschiedenis omvat en naar een goede einde zal leiden. Uit Gods hand vallen we nooit, ook niet door de dood.
En dat brengt ons bij advent, dat komst betekent. Gods toekomst komt. Wij zijn een gemeente die Gods heil verwacht. In de periode voor kerst staan wij daarbij stil. Op de eerste zondag van advent 30 november zal ook het Dubbelmannenkwartet zijn medewerking verlenen aan de kerkdienst. Het laatste koor dat in onze kerk zijn thuis heeft. En dat is goed want harmonieën van de muziek verwijst ons naar de hemelse sfeer waarvan de kerkdienst iets van mag weerspiegelen.
ds, Marco Roepers
