Op 25 mei a.s. bevestigen we weer nieuwe ambtsdragers en nemen we daaraan voorafgaand afscheid van de oude. Voor bepaalde ambten was het moeilijk om mensen te vinden die bereid waren. Bij navraag blijkt dat kerkenraadswerk wel een heel slechte naam heeft die helemaal niet overeenkomt met zoals het is. Veel kerkenraadsvergaderingen verlopen in een hele goede sfeer en zijn doorgaans ruim voor tien uur afgelopen. De voorstelling die mensen vaak van de vergaderingen blijken te hebben dateren van vroeger. Van 10 jaar geleden of misschien nog wel langer.
Er is veel veranderd. Binnen de maatschappij en ook binnen de kerk. 15 jaar geleden stond het internet nog in de kinderschoenen, we betaalden nog in guldens, de Twin Towers in New York stonden nog overeind, de premier heette Wim Kok, de PKN bestond nog niet, we lazen nog uit de “oude” bijbelvertaling. Ik was nog maar net predikant, in Den Burg op Texel. Ik ben daar pas geweest en kon zien dat er kerkelijk veel veranderd is. Wat toen onmogelijk leek, dat Hervormd en Gereformeerd ooit één gemeente zouden vormen, dat is inmiddels zo.
Dus we moeten ons steeds weer instellen op de nieuwe situatie. Denken dat het is zo als het vroeger was betekent vaak het bij het verkeerde eind hebben. Wellicht is het goed om als u eens weer gevraagd wordt voor ouderling of diaken, eens te informeren hoe het tegenwoordig gaat. Want er verandert veel.
Pinksteren is het meest beweeglijke christelijke feest. Het gaat over vuur, wind en Geest. Dingen die niet vastliggen maar juist beweging veroorzaken. God zet mensen in beweging. Dat is wat we geloven. Geloven is ook in beweging zijn. We spreken toch ook niet voor niets van een levend geloof? Dat is ook wat er in de kerk gebeurt. Er is veel meer in beweging dan wat we denken te weten.
ds. Marco Roepers
