Op maandag 2 februari hoorde ik een lezing van Daoud Nassar. Nee, het was geen lezing, het was een oproep tot recht, vrede en liefde. Nee, het was geen oproep. Het was het leven van een man die diep in zijn hart de weg van liefde en recht en vrede heeft geplant. Het was een getuigenis van die weg, een getuigenis dat van diep van binnen kwam.
Daoud Nassar was in Nederland op uitnodiging van Kerk in Actie. Hij had al eerder ons land aan willen doen, maar de in beslagname en vernietiging van zijn fruitbomen hield hem tegen. Nassar is een Palestijnse christen, hij woont op de Westelijke Jordaanoever. Dat is Palestijns gebied maar tegelijk is het bezet gebied, bezet door Israël.
De boerderij waar Daoud samen met zijn familie woont is al een eeuw in bezit van de familie Nassar. Maar door de ligging is de boerderij zeer gewild door Israëlische kolonisten.
Van alles proberen zij om het land in bezit te krijgen, om er een Joodse nederzetting te bouwen. Overigens: die nederzettingen in Palestijns gebied zijn illegaal volgens internationaal recht.
De kolonisten hebben geprobeerd om via de rechter aan te tonen dat het land niet van de familie Nassar is. Maar de grootvader van Daoud had ooit met visionaire blik eigendomsrechten van het land op papier laten zetten, in een tijd dat niemand dat deed.
De Israëlische autoriteiten hebben geprobeerd het land te kopen voor zoveel geld als de familie Nassar maar wil hebben. Maar de familie voelt zich verbonden met hun land, zoals Naboth ooit met zijn door Achab begeerde wijngaard.
De kolonisten hebben geprobeerd met dreiging en fysieke druk om de familie Nassar weg te krijgen. Een groot blok beton op de weg naar de boerderij. Een graafmachine op het land die alvast een nieuwe weg aan het aanleggen is. Een kolonistenkind van 12 jaar met een machinegeweer gericht op Daoud.
Uiteindelijk heeft op 19 mei 2014 het leger bijna al Daouds fruitbomen vernietigd. Er liep een hoger beroep van de familie Nassar tegen de uitspraak van de rechter, maar dat heeft de militaire leiding niet afgewacht. En nu, nu worden de bomen weer aangeplant. Gesponsord door velen, ook wij konden een certificaat kopen om een boom te laten planten.
Het duurt jaren voor een olijfboom vrucht draagt. Het duurt nog eens jaren voordat de boom zijn beste vruchten geeft. Maar juist dat langzame groeiproces, daar gelooft Daoud Nassar in.
Het was de droom van zijn vader dat de boerderij een plaats van vrede en hoop zou worden. Maar zijn vader is jong overleden. Met zijn moeder en broer en zussen is Daoud die droom aan het realiseren.
Natuurlijk kun je tegen zoveel onrecht met geweld reageren. Of je kunt het opgeven, er in berusten. Je kunt weggaan, emigreren zoals vele hoogopgeleide Palestijnen doen.
Maar Daoud gaat met zijn familie een andere weg, een weg van geweldloos verzet.
Vier uitgangspunten heeft hij in zijn hart gesloten:
De eerste: we weigeren om slachtoffer te zijn. Dat zou een te gemakkelijke rol zijn, we willen die rol niet.
De tweede: we weigeren om te haten. Niemand kan ons dwingen om te haten, als wij dat niet willen.
De derde: we leven vanuit ons geloof. Het is een uitdaging om vanuit ons geloof onze vijand lief te hebben.
De vierde: we geloven in gerechtigheid. We geloven dat het recht uiteindelijk zal overwinnen.
Om deze weg uit te dragen heeft de familie Nassar de Tent of Nations opgericht. Iedereen die wil, is daar welkom om te zien wat er gebeurt op de boerderij van de familie Nassar. Iedereen is welkom om hun verhaal te horen.
En mensen komen, voor een kort bezoek of om als vrijwilliger aan de slag te gaan op de boerderij. Mensen komen, Joden uit Israël en vele bezoekers uit allerlei landen.
En zo komt er ook een groep uit Amerika, een Joodse organisatie voor geweldloosheid. Juist zij komen bomen planten, op de plaats waar de bomen door het leger van Israël zijn vernietigd.
Zo groeien langzaam recht en vrede en liefde. Misschien nog langzamer dan een olijfboom vrucht geeft, groeit het geloof: we weigeren om vijand te zijn.
‘Come and see, go and tell’, dat is het motto van de Tent of Nations. Ik ben zelf niet naar de boerderij van de familie Nassar afgereisd om het met eigen ogen te zien. Maar ik heb wel een man vanuit zijn hart horen spreken over vrede en recht en liefde op een plaats waar angst en terreur en onrecht aan de orde van de dag zijn.
Een man die de weg van liefde en vrede en recht diep in zijn hart heeft geplant: Daoud Nassar.
Daarover heb ik u iets willen vertellen.
Tjalling Huisman
Voor meer informatie over Daound Nassar kijk op wikipedia: Daound Nassar
