Met het vertrek van onze predikant moet de kudde van de Vredekerk het voorlopig even zonder herder stellen. Gelukkig zijn de herdershonden, in de vorm van contactpersonen, ambtsdragers en veel anderen die een taak vervullen in de Vredekerk, bij de kudde gebleven. Daarbovenop is er ook de Herder (met een hoofdletter) die met ons meegaat.
We hebben in de kerkenraad voorafgaande aan het vertrek van Marco en ook daarna al veel gesproken over hoe we nu verder moeten. Er komen veel regelzaken op ons af. Wat te denken van het zoeken naar voorgangers voor dertig kerkdiensten in het nieuwe jaar. Het goede nieuws is dat er voor nagenoeg alle diensten een voorganger is gevonden. Soms moesten we wat creatief worden. Zo begint er één keer een dienst niet om half tien, maar om elf uur. Aan Biddag geven we nu op de zondag voorafgaande aan de traditionele woensdag aandacht, omdat er geen voorganger kon worden gevonden voor de woensdagavond.
Eén keer zal er een dienst worden geleid door een ambtsdrager en ook sluiten we soms aan bij Maarland. Al met al is hier door onze preekvoorziener een prestatie van formaat geleverd. Dingen die als vanzelf gingen met een eigen predikant worden ineens niet meer zo vanzelfsprekend. Ondanks alle inzet zullen er zaken zijn die anders worden dan we gewend waren en er zullen ook heus wel zaken niet helemaal goed gaan. We vertrouwen er op dat daarvoor begrip is vanuit de gemeente. Ondanks de leiding van de Heilige Geest blijft het kerkenwerk ook gewoon mensenwerk.
De kerkenraad denkt na over hoe we de vacante periode ingaan en er ook weer uitkomen. Er moet een consulent worden aangezocht, het pastoraat vraagt professionele ondersteuning en er staan beleidsmatige zaken op de rol. Gelukkig zijn er opties om daarvoor op relatief korte termijn oplossingen te zoeken en hopelijk ook te vinden. Tot die tijd gaan we welgemoed onderweg als kudde samen met de herdershonden en vooral samen met de Herder.
Ad Bakker
